Zakłady aktywności zawodowej – fakty

1. Wprowadzenie zakładów aktywności zawodowej do polskiego systemu rehabilitacji zawodowej i społecznej osób z niepełnosprawnościami  – 1997 rok.

2. Podstawa tworzenia i funkcjonowania zakładów aktywności zawodowej – Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. 2011, Nr 127, poz. 721 ze zm.) oraz rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17 lipca 2012 roku w sprawie zakładów aktywności zawodowej (Dz. U. 2012, poz. 850).

3. Zakład aktywności zawodowej jest podmiotem ekonomii społecznej, tj. sektora gospodarki stawiającego w centrum swoich oddziaływań człowieka (prymat kwestii społecznych nad ekonomicznymi). Natomiast z punktu widzenia polskiego ustawodawstwa – zakład aktywności zawodowej to wyodrębniona organizacyjnie i finansowo jednostka.

4. Organ uprawniony do utworzenia ZAZ – gmina, powiat, fundacja, stowarzyszenie lub inna organizacja społeczna.

5. Cel działania ZAZ – zatrudnienie, przygotowanie do pracy u innego pracodawcy na otwartym rynku pracy oraz przygotowanie do życia w otwartym środowisku – osób z orzeczoną niepełnosprawnością w stopniu znacznym lub umiarkowanym (ze stwierdzonym autyzmem, upośledzeniem umysłowym lub chorobą psychiczną).

6. Osoby niepełnosprawne w ZAZ muszą stanowić, co najmniej 70 % ogółu zatrudnionych, z tym, że stan zatrudnienia osób z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności nie może być wyższy niż 35 % ogółu zatrudnionych.

7. Działalność ZAZ dofinansowana jest ze środków PFRON będących w dyspozycji oraz własnych samorządów wojewódzkich.